Sem Ligtenberg is een échte Gilzenaar en verknocht aan het dorp. Toch begeeft hij zich in de weekenden regelmatig richting het noorden van Nederland, om rond te scheuren op het TT Circuit in Assen. In de interviewreeks ’De jeugd van tegenwoordig’ vertelt Sem over zijn grote passie - motorracen - en hij elke zondag toch weer blij is als hij Gilze weer binnenrijdt.

Motorracen is, plat gezegd, racen op een motor met onvoorstelbaar hoge snelheden. Op het eerste gezicht lijkt dat misschien gevaarlijk, maar dat weerhield Sem er niet van om eraan te beginnen. Hij zag als klein kind zijn vader voorbij zoeven en dacht: ”Dat lijkt me ook leuk.” Nu zijn de rollen omgedraaid; vader staat langs de kant, en zoon zoeft voorbij.”Ik was twaalf toen ik begon. De adrenaline en de snelheid waren toen het leukste, en dat is eigenlijk nu nog steeds zo.” Dat komt volgens Sem elke race weer terug, net zoals de spanning. Helemaal ongevaarlijk is het overigens niet: ”Ik heb vorig jaar mijn enkel en pols verbrijzeld. Dat was heel pijnlijk,” vertelt Sem waarna hij met een grote glimlach vervolgt: ”Maar nu ben ik hersteld en kan ik er weer tegenaan.” Vader rijdt, of ‘zoeft’, trouwens nog steeds, maar nu vooral op en neer met de bus naar Assen.

Discipline

Zo makkelijk als vallen en opstaan in één zin te proppen zijn, zo moeilijk is het om daadwerkelijk weer op te staan na een val. “Bij de eerste keer terug op de motor na een val moet je toch wel even twee keer slikken.” Dat vergt dus discipline, maar volgens Sem helpt de adrenaline hem daar een handje bij. Hij voegt toe: “Het is ook een mentaal spelletje. Je wilt niemand teleurstellen.” Voor wie bang is om teleurgesteld te worden door Sem: zet je angsten voor dit seizoen maar aan de kant. Hij staat namelijk tweede in de poule, en als hij dat vol weet te houden mag hij naar Portugal om de finale te rijden. Vanuit daar kan hij zelfs doorstromen naar de wereldkampioenschappen.

Oer-Gilzenaar

Maar als Sem straks de wereld overvliegt met zijn motor in het bagageruim, vliegt er dan ook niet een klein stukje Gilze van ons weg? “Ik ben een echte Gilzenaar dus ik wil hoe dan ook in Gilze blijven wonen. Ook al moet ik bijvoorbeeld veel in Spanje racen.” Dat Sem een ‘Oer-Gilzenaar’ is, bleek al uit het feit dat hij vroeger in de weekenden achter de bar in café De Tip stond. Daar heeft hij de kneepjes van het ’praatjes maken’ geleerd. Die kneepjes komen nu nog steeds goed van pas: “Het mooie aan Gilze vind ik dat iedereen elkaar kent. Als ik hier de straat op fiets, dan is het overal ‘goedemorgen!’ en dan kan je zo een praatje maken.”

Spijt

Helemaal rooskleurig verliep zijn jeugd voor Sem niet altijd, en daar is hij bewonderenswaardig eerlijk over. Hij heeft op basisschool De Bolster gezeten, waarover hij zegt: “Ik was niet altijd het leukste kind op De Bolster, maar gelukkig zie ik dat nu zelf in. Ik had niet veel vrienden en dat was een lastige periode. De middelbare school in Tilburg was een compleet nieuwe start. Niemand kent jou, en jij kent niemand. Toen dacht ik: ‘als ik hier zo doorga zoals ik op De Bolster ben begonnen, dan heb ik hier vier jaar lang wat ik zelf ook niet wil’.’”

Stage

Inmiddels studeert Sem ’sport- en bewegingscoördinator geüniformeerde beroepen’ in Tilburg. “We leren lesgeven aan mensen met geüniformeerde beroepen, zoals brandweer, defensie, maar ook moeilijk opvoedbare kinderen.” Hij wilde in eerste instantie stage gaan lopen bij de Koninklijke marechaussee op Schiphol, maar vanwege een zeer beperkt aantal stageplekken heeft hij zijn doelen naar de vliegbasis Gilze-Rijen verschoven waar hij al zijn hele leven praktisch naast woont. ”Dan kan ik zo op de fiets stappen en ben ik tien minuten later op mijn stageplek.”

Trillende bus

Als we het gespreksonderwerp verleggen van de ’Gilse’ naar de ’Haagse’ manier van denken, dan klagen sommige mensen al snel te veel volgens Sem. “Dan denk ik: ‘ga eens in de schoenen van Rutte staan voordat je van alles over die man zegt.’ Natuurlijk maakt hij slechte beslissingen, maar hij is ook gewoon een mens. En in mijn optiek gaat het nog aardig goed met Nederland. Niet iedereen is tevreden met de regering en over hoe het hier gaat, maar als ik bijvoorbeeld een race heb in België, dan kan ik aan de bus horen wanneer we over de grens zijn: want die trilt dan bijna uit elkaar.”

Ben of ken jij iemand in de gemeente Gilze en Rijen van 15 tot en met ongeveer 23 jaar oud met een bijzonder verhaal? Stuur dan een mail naar contact@sybfaes.com, en wie weet raken we wel in gesprek!