De overlijdensadvertentie van John Merkus die onlangs in Weekblad Gilze & Rijen stond, zal veel lezers terug hebben doen denken aan de diverse activiteiten en andere zaken waarvoor hij zich tijdens zijn leven in heeft gezet. Ook ik heb hem als weekbladcorrespondente regelmatig gesproken. Die interviews gingen onder meer over Het NatuurPodium, over de Open Monumentendag en over de ziekte van zijn schoondochter. Het laatste gesprek met hem betrof een pennenvrucht van John: een gedichtenbundel. Na zijn overlijden wil ik graag enkele herinneringen ophalen aan deze veelzijdige en markante man.

Door Brigitte Laurijsen

Kort nadat ik ruim zeven jaar geleden met het correspondentschap voor Weekblad Gilze & Rijen begon, vond mijn eerste interview met John Merkus plaats. Onderwerp van gesprek was Het NatuurPodium, een initiatief van John waarover hij vol enthousiasme samen met Henk Vos en Carel Brands vertelde. John was voorzitter en vertelde dat gestreefd werd naar een permanent openluchttheater in de natuur waar niet alleen theatervoorstellingen zouden kunnen worden opgevoerd, maar waar ook plaats zou zijn voor concerten, exposities en nog veel meer.

Natuurtheater

Van een permanent natuurpodium is het nooit gekomen, maar er vonden wel optredens in de buitenlucht plaats. Muziek, zang, schilderkunst en theater passeerden de revue. Eerst op het terrein van de Politie Honden Vereniging aan de Vijf Eiken, later op een andere natuurlocatie in Rijen. Er werd gedanst, gezongen en geacteerd. Ook een derde editie stond op het programma, maar de benodigde vergunningen voor een permanente locatie kwamen er niet.

Open Monumentendag

Behalve voor Het NatuurPodium zette John zich met diverse andere mensen in voor Open Monumentendag. Hij maakte ten minste twee maal deel uit van de organisatie. In 2016 stond onder meer een expositie over het honderdjarige stationsgebouw op het programma. Dat was een mijlpaal om in Rijen bij stil te staan. Een jaar later, in 2017, was het thema ‘Boeren, burgers en buitenlui’.

Ziekte van Huntington

Vertellen over activiteiten is het ene, vertellen over privé-gebeurtenissen is iets anders. Ook dat deed John. Hij wilde op die manier aandacht vragen voor de ziekte van Huntington, een slopende ziekte waardoor zijn inmiddels overleden schoondochter Lysette was getroffen. John omschreef de ziekte van Huntington als een ‘mensonterende’ combinatie van Alzheimer, Parkinson en ALS.

Gedichten schrijven

Het laatste weekbladinterview met John Merkus, in 2021, ging over een boekje met daarin door hemzelf geschreven gedichten. ‘Belevingen’ noemde hij die gedichten. De titel van de gedichtenbundel was ‘Dichter bij mij’. Die titel was bewust gekozen en had, aldus John, twee betekenissen: ,, ‘Dichter’ slaat op het eigenlijke schrijven van gedichten en ‘Dichter bij mij’ brengt mensen dichter bij mij”. Ook boven de overlijdensadvertentie van John Merkus stond een gedicht. De eerste regel daaruit, ‘Ik ben op weg naar jou’, ging ongetwijfeld over zijn reeds overleden vrouw Patty, de laatste regel was ‘Ik kan mijn tranen nu drogen’.