Marion Patist uit Hulten woont tijdelijk in een camper, terwijl ze met haar man hun leeftijdsbestendig huis bouwt. Het interview vindt buiten plaats: aan een picknicktafel midden in het dorpje, bij de kerk, het voormalig schooltje en gemeenschapshuis The Chump. Marion heeft dekentjes en koffie met koek bij zich. Het pleintje en veel van de huizen zijn nog in Halloween sfeer. “We hebben afgelopen vrijdag weer zo’n leuke optocht gehad hier in het dorp!”

Door Dianne Huijskens

Marion ging afgelopen april met pensioen, na 50 jaar fulltime werken. Ze vertelt vol passie over haar twee verschillende loopbanen, eerst in de geestelijke gezondheidzorg, daarna als mobiliteitsmanager 'verkeer & vervoer'. In beide sectoren werkte ze aan grote, baanbrekende projecten door het hele land. “Ik ben goed in het enthousiasmeren en activeren van mensen. Dat kwam me in mijn werk goed van pas, maar zeker ook in het vele vrijwilligerswerk dat ik altijd heb gedaan.”

Altijd actief

Marion is van jongs af aan als vrijwilliger actief op vele fronten: bij de scouting, de krakersbeweging, bij Vluchtelingenwerk Nederland, ze schreef brieven voor Amnesty en is nu onder andere voorzitter van Gemeentebelang. Nadat ze binnen één jaar en één dag twee kinderen kreeg, werd ze een actieve moeder op school en bij de hockeyclub. Op de vraag hoe dat te combineren was met haar werk antwoordt ze nuchter: “Ouders met drukke banen zijn zo gewend om hun tijd te managen, dat je dat er gewoon bij inplant. Moeders die hele dagen thuis zaten, hadden daar meer moeite mee.”

JFK als leidraad

Marion noemt zichzelf een kind uit de hippietijd. Ze groeide op in een gezin met een grote maatschappelijke betrokkenheid. Haar lijfspreuk komt van John F. Kennedy: ‘vraag niet wat de gemeenschap voor jou kan doen, maar kijk naar wat jij voor de gemeenschap kunt betekenen.’ “Er is zoveel ellende in de wereld waar je als mens geen invloed op hebt. Maar je kunt wel in je eigen leefomgeving kijken hoe je de wereld een stukje leefbaarder en gezonder kunt maken. Door zo prettig mogelijk samen te leven en samen dingen te ondernemen. En dat is precies waar we in Hulten goed in zijn!”

Marion vindt het heel belangrijk om duidelijk te maken dat zij niet alleen in het spotlicht moet staan. “Ik zit hier niet voor mezelf, maar als een soort spreekbuis voor al die vrijwilligers die van Hulten zo’n fijn dorp maken om in te wonen. Zoals Twan, die elke ochtend het kapelletje opent en ’s avonds weer afsluit. Of Marieke en Corrie die elke week afval in bermen opruimen en het dorp zo mooi schoonhouden. En dan natuurlijk Els, mijn grote voorbeeld: wat die vrouw allemaal voor het dorp doet! Zie je die pompoenen hier overal staan. Zoiets regelt zij! En straks weer sinterklaas voor de kinderen. Zij is gewoon fantastisch, maar ze wil niet op de voorgrond staan.”

De vele kanten van Hulten

Vol trots laat Marion tijdens een wandeling ‘haar geweldig leuke dorp’ zien. Iedereen die we tegenkomen groet ze bij naam. Ze vertelt over de uiteenlopende zaken waar Belangenvereniging Hulten, waar een groot deel van de 452 inwoners lid van is, zich mee bezig houdt. Enerzijds zijn dat sociaal/maatschappelijke dingen zoals de overlast van de Rijksweg, de 'rattle noise' van de helikopters en de zoektocht naar een nieuwe bestemming voor het schooltje, dat ‘drie jaar geleden tot groot verdriet van de Hultenaren onterecht werd gesloten’. Anderzijds zijn dat de vele activiteiten die vrijwilligers organiseren, al dan niet onder de paraplu van VIPvoorElkaar. Van de Kom-erbij-lunch voor mensen die zich alleen voelen tot de Thee & Limo-events voor jonge gezinnen. Van een Zomerfeest op Ons Plein tot een Halloween-griezeltocht. Veel buren, want iedereen is buur in Hulten, werken hieraan mee. Overal worden flyers voor gemaakt die huis-aan-huis worden bezorgd. Van tevoren aanmelden is niet nodig. “Wie komt die komt, en iedereen is altijd welkom!”

Tot slot nog een oproep van verbinder Marion, die zeer tegen haar gevoel in, onlangs toch een keer ‘nee’ moest zeggen. Dat was op de hulpvraag om voorzitter te worden van muziekvereniging Da Capo in Rijen. “Dat is werkelijk zo’n leuke club! Hun repetitie op vrijdagmiddag in De Boodschap is een feestje! Ga gerust eens kijken, het is echt de leukste vrijdagmiddagborrel die je je maar kunt bedenken. Ik heb het te druk om hun voorzitter te worden, maar heb hen wel beloofd op zoek te gaan naar iemand. Wat zou het geweldig zijn als we die langs deze weg kunnen vinden!” Waarvan akte!