Vol passie staat hij daar. Klaar voor de belangrijkste bijrol in het Gilse spektakelstuk, de Gilse Passion. Is het Jezus? Nee! De altijd rijmende verteller dan, die het deze keer eens niet over blauw- geel, maar over zwart-wit heeft? Mis!
De kleine Petrus Vermeulen, vergezeld door kraaiende haan? Driewerf nee. Judas dan misschien? Als kussende zanger een hoogtepunt, maar ook die valt naast de prijzen.
Nee, ook dit jaar weer, is het fotograaf Cor de Kok in de hoofdrol. Hij staat de zaak op vertrekpunt de Tip al volop te regelen. Houdt het verkeer tegen, probeert voor de laatste keer het café open te krijgen en regisseert zelfs de zon in zijn lens. Vervolgens geeft hij samen met de kerkklok het startsein voor de optocht en spoedt zich vervolgens naar het bordes voor de kerk. Daar vormt hij meteen het stralende, blauwe middelpunt, die de verteller doet verbleken en verstillen bij zijn verwoede pogingen om alle toeschouwers in beeld te krijgen.
Vervolgens laat hij alle hoeken van het podium zien, hierbij Jezus en zijn discipelen behendig ontwijkend. Zijn soepel lichaam, getraind door de vele kilometers in voorbereiding op Vierdaagse en Mont Ventoux eist alle aandacht op. Nee, zo’n man verdient een lintje voor al dit vrijwilligerswerk. Maar dat gunt hij dan nog meer aan Rocco, die de orde eindelijk ontvangen heeft. Maar dat terzijde.
Want we kunnen we niet te lang stil blijven staan bij zijn heldenrol omdat er ander nieuws uit Gilze te melden is. Kijk eens even goed naar het fotootje bij deze column. Ook een product van Cor, die me heeft laten poseren op een grote kei. Nee het is niet de berg Golgotha, waar Maria op haar knieën zat onder het kruis en ook niet de weggerolde steen voor het graf. Deze zwerfkei vormt slechts een klein bruggetje naar het Water aan de Warande, waar de genoemde fotoreportage gemaakt is. Het is daar volop werk in uitvoering. De beide oevers die lang onbereikbaar waren, worden met groot materieel en heel veel zand met elkaar verbonden. Niks bruggetje maar een vaste oeververbinding, gelijk de afsluitdijk, waar ook het water nog op ingenieuze wijze doorgeleid wordt. Hierbij vergeleken zijn de Deltawerken slechts klein bier. Nee, geen lintje voor mijn bijdrage om dit alles mogelijk te maken, maar ik ontvang graag een uitnodiging om het lintje door te knippen. En dan mag Cor de foto’s maken. Liefst heel veel.
Ton de Bruyn