Tegen de tijd dat deze column in het weekblad van Gilze en Rijen verschijnt, heeft Rijen Ruikt al plaatsgevonden. Hopelijk was het stralend weer en heeft u genoten van de pracht en praal in de mooie Rijense tuinen, die voor deze gelegenheid waren opengesteld en heeft u uw maag goed gevuld en een flinke dosis kunst, zang en cultuur opgesnoven!

Ieder jaar keek ik er weer naar uit, maar mijn gezinsleden wilden niet altijd mee en op den duur werd het een heerlijk uitstapje voor mezelf.

Manlief vond het ook wel fijn, dat ik een dagje 'uit voetjes getrapt' was, zodat hij ongestoord van zijn rust kon genieten.

Jarenlang heb ik, gewapend met de speciale routekaart, op de fiets, de prachtige tuinen afgestruind, naar verrassende optredens geluisterd, gave kunst bekeken en lekker gesmuld van de lokale specialiteiten.

Helemaal opgeladen kwam ik aan het einde van de dag thuis, mijn fietstassen volgeladen met fruit, lekkernijen en oude meuk, die op dat kleedje naar mij lag te roepen. Daar kon geen dagje wellness tegenop!

Aangezien we er de laatste jaren in de maand juni, samen 3 weken tussenuit gaan met onze oude sleurhut, gaat dit kleurrijke festijn jammer genoeg aan mijn neus voorbij.

U hoeft echt geen medelijden met me te hebben hoor, want ik heb geen reden tot klagen!

Dit keer zijn we neergestreken op een camping in de schitterende Vulkaan-Eifel in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts.

Omdat het hoogseizoen nog niet is losgebarsten, is het hier goed toeven.

De natuur om ons heen is overweldigend mooi, het is één grote bloemenzee en kleurenexplosie! Iedere dag krijgen we bezoek van schattige musjes, die gezellig mee blijven eten.

Helaas waren de weergoden ons, de eerste week niet helemaal gunstig gezind, maar inmiddels is het zonnig en ziet het er naar uit, dat het de rest van onze vakantie droog blijft. Zo niet, dan kan de Heilige Clara fluiten naar de worst, die ik haar beloofd heb en eet ik hem lekker zelf op!

We hebben er inmiddels al heel wat wandelingen op zitten en er zullen er zeker nog vele volgen.

Iedere dag word ik wakker van de geur van verse broodjes, die mijn man bij het winkeltje heeft gehaald en dankzij zijn schone kookkunsten kom ik culinair niets tekort! Kortom: we nemen het er op alle fronten lekker van in Duitsland!

Dat ik na de vakantie mijn broek niet meer dicht krijg en wekenlang alleen konijnenvoer eet, neem ik op de koop toe.

We zitten ongeveer een half uur rijden van Gerolstein vandaan, het stadje, waar de gemeente Gilze en Rijen ooit een stedenband mee had, die helaas in 2011 is opgeheven.

Het zal er vast niet minder mooi om zijn, vandaar dat het stadje op ons verlanglijstje staat.

De wereldberoemde Sprudelwasserfabrik aldaar, is absoluut een bezoek waard, we hebben een rondleiding gereserveerd en hebben er zin in, later zal ik u nog op een verslag trakteren.

Van het thuisfront hoorde ik over het sinkhole in de Hoofdstraat in Rijen, daar zijn we mooi klaar mee, met zo’n gat in de weg!

Gezien de ellende die de Gilzenaren met het bruggetje bij de Warande hebben meegemaakt, verwacht ik uit Gilze eerder solidariteit dan leedvermaak.

Het heeft even geduurd en nogal wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk is het, mede dankzij de inspanningen van collega-columnist Ton, prima opgelost!

Gauw aan de slag dus om het gat te dichten in Rijen, liefst nog voor de bouwvak, anders zijn we straks 'het verzonken dorp'!

Corinne Luijten