Na een paar zonnige dagen en ook een beetje regen, kan je als Brabander weer genieten van de mooie bloeiende paarse heide. In het Van Gogh Nationaal Park zijn heel veel mooie heidegebieden te vinden en dus kunnen we onze harten weer vullen met die schoonheid. En als je daar aan het wandelen bent, besef dan ook eens dat wij als Brabander eeuwen gebruik hebben moeten maken van die heidevelden om te overleven.

Door Frans Kapteijns

Heidagen

Zoals ik hierboven al beschreef, hebben we gelukkig nog heel veel heidegebieden in Noord-Brabant. Het is dan ook heerlijk dwalen in deze periode en met een zonnetje erbij zal je zien dat de toch al mooie gewone struikhei bloemen nog paarser lijken te kleuren. Ook op wat minder zonnige heidagen, zelfs wat grijze dagen, zorgen de bloemen van de gewone struikhei, de Calluna vulgaris, voor een brede glimlach.

Gelukkig zijn ze er nog, die heidegebieden en hebben we zo’n 35.000 hectare over van de meer dan 600.000 hectare die Nederland ooit rijk was. Dat er nog zoveel te vinden zijn, danken wij allemaal aan de natuurbeschermingsorganisaties (nbo’s) en sommige particuliere landgoedeigenaren die zich 100% inzetten om het behoud daarvan te garanderen. Het kost deze organisaties overigens handen vol geld en dus ook energie om de heidegebieden te behouden. Veel mensen beseffen dat niet als ze vrolijk wandelend over en in zo’n heidegebied gratis rondlopen.

Calluna vulgaris

De gewone struikhei behoort tot de heidefamilie, zoals ook de gewone dophei, de lavendelhei, de blauwe bosbes, de veenbes etc. De heidefamilie is een familie van houtige gewassen met verspreid over de wereld zo ongeveer 3000 soorten. In ons land komen zeven soorten voor. Het zijn allemaal lage heesters of dwergstruikjes. De gewone struikhei zelf is een altijd groene, sterk vertakte dwergstruik, die vooral op stikstofarme en fosfaatarme, droge, zandige bodems groeit.

De bloeitijd van deze dwergstruik valt in de zomer (juni) tot de herfst. De hoofdbloei is meestal in de nazomer van zo ongeveer augustus tot in het begin van september. Overigens begint de bloei van een plant pas in het derde of vierde jaar van zijn of haar leven.

Tot slot

Vincent Van Gogh dacht vaak terug aan de heidevelden van Brabant, maar ik denk dat veel mensen elk jaar weer staan te trappelen om de bloeiende heide te gaan bezoeken. Wat is dat toch, wat die heidegebieden zo aantrekken? Is het de uitgestrektheid? Of het gevoel dat onze voorouders 5000 jaar hebben moeten ploeteren op de heide om in leven te blijven?

Hoe dan ook, de heidegebieden willen we met z’n allen behouden en dus moeten we meer respect tonen voor die organisaties, die hard aan het behoud ervan werken.