Er was iemand die vroeg
"Wat mis je het meest?"
"Thuis zijn"
Zei ik
Een gedeelte uit het gedicht van Tjitske Jansen dat ik de hele zomerperiode dagelijks heb gelezen. Niet zozeer omdat ik zo vaak het Kunstpodium, de partner in kunst en cultuur betreed, maar wel omdat ik dat op het zijkaantje van mijn huis heb staan. De hele lange vakantieperiode hebben we in eenzaamheid 'Rundum Hause' doorgebracht, afgewisseld met een rondje rond de plas.
Af en toe kwam ik een lotgenoot tegen en dan wisselden we het Gilse nieuws uit. Niets, nada, rien, nichts davon. In stilte is die lange vakantieperiode in Gilze voorbij gegaan. Alle soorten van weer gezien van ‘het regent hier altijd’ tot ‘alweer een warmterecord, de tweede hittegolf’. Maar er was verder niemand om er deelgenoot van te maken. Zelfs geen toerist gezien in het dorp. Ook de marktkooplui hielden hun vakantie dus het centrum van Gilze was leeg.
Uiteraard heb ik de zaak voor jullie vakantievierders goed in de gaten gehouden en kan ik jullie met een gerust hart mededelen: jullie hebben niks gemist. De Tip is nog gesloten, de sporthal lekker ingepakt, de stoepen nog scheef. Zelfs dit krantje is er een paar weken mee opgehouden, maar u hebt het gemerkt. Ook het digitale nieuws uit Gilze was in een mum van tijd gelezen.
Gelukkig is iedereen terug en dan komt onze tijd. Dus wanneer u dit stukje leest zitten wij ver weg onze vakantie te vieren. Onze naasten en bekenden weten het inmiddels wel. We zitten op het groene Griekse eiland Samos, zonder bosbranden of extreme hitte. Althans dat hopen we.
En ook daar is het thuiskomen. Jaarlijks wordt de grond van het vliegveld al gekust en geoefend met het papier niet in de wc gooien, maar in het emmertje daarnaast.
We verblijven in een dorpje dat qua grootte wel op Gilze lijkt en waar we de mensen eigenlijk al net zo goed kennen, als in ons eigen dorp. Ze begroeten ons in ieder geval net zo hartelijk en doen alsof we naaste familie zijn.
Ook daar weer die zon en een dagelijks wandelingetje, nu wel langs de zee of in de bergen. Alcoholvrij bier heet hier Choris en het combineert uitstekend met Ouzo. En de Griekse salade smaakt uitstekend. Alles weer als vanouds.
Toeristen zijn er daar wel genoeg, maar dat zijn inmiddels ook allemaal kennissen van ons. We hebben immers allemaal hetzelfde thuisgevoel.
Maar misschien leest u dit krantje pas veel later. Het wordt immers niet overal tegelijk bezorgd of lees je het pas heel laat op internet.
Dan zijn we inmiddels al weer terug in Stupphausen en vertel ik wat ik op vakantie het meest gemist heb.
Thuis zijn.
Maar niet heus.
Ton de Bruyn