Marcel Boelen stond afgelopen weekeinde aan de start van de hele triathlon in Almere. Richard Roos en Maaike Frijters waagden zich aan de halve afstand. Het was een pittige dag voor de atleten. Het waaide flink waardoor het water met zwemmen erg onrustig was, Fietsen met windkracht 4 op de dijk en hardlopen met hagel en onweer.
Marcel stond voor de tweede keer aan de start van de hele triatlon. De afstanden van een hele triathlon zijn met de perfecte omstandigheden al niet niks, 4km zwemmen, 180km fietsen en een marathon lopen. Het water was deze dag een schamele 18 graden. “Maar door de wedstrijdspanning en motivatie voelde het niet te koud in m’n wetsuit.” Na één uur en twee minuten was hij redelijk snel klaar met zijn ‘warming up', het zwemmen. Na een rustige wissel begon hij aan het fietsen. Het verschil kon gemaakt worden op de fiets. Niet zijn specialiteit door de extreme wind, dus hij zou hier veel tijd verliezen. “Het was heel zwaar, maar toch heb ik goed kunnen sparen voor het lopen.”
In zijn eerste kilometer van de marathon gingen de hemelsluizen open, maar van stoppen was geen sprake. Zo makkelijk zijn triatleten niet uit het veld te slaan. “Ik had het zwaar en mijn tempo zakte van 4 minuten per km naar 5,5 minuut per km.” Uiteindelijk was zijn eindtijd 10 uur en 9 minuten, een kwartiertje langzamer dan vorig jaar, maar hij was wel zeer tevreden.
Milestone
Dit was de volgende mile-stone richting de hele Ironman van Richard. zijn eerste halve triathlon. “Veel getraind maar het blijft spannend hoe het lichaam omgaat met het gure herfstweer.” Met zwemmen had Richard gelukkig geen last van de lage temperatuur van het water en kon goed overweg met de golfslag hierdoor was het tempo prima. Daarna direct door op de fiets. Met wind mee kon hij veel tempo maken. Met tegenwind fietsen had hij toch besloten in te houden om zo energie te sparen voor het looponderdeel. Het hardlopen ging eigenlijk veel te goed, hij had heel veel energie over en kon goed gas geven. Na een heerlijke slotronde liep hij met een goed gevoel over de finishlijn. “Een zware en lange dag, maar zeker de moeite waard en dit smaakt naar meer." Nu kort herstellen en dan weer de training oppakken richting Marathon Eindhoven over 4 weken.
Maaike Frijters stond er helaas minder goed voor, Na lang twijfelen om wel of niet te gaan starten in verband met haar gekneusde ribben besloot ze zaterdagochtend om het te gaan proberen. Het zwemmen ging niet megaslecht maar ze had wel last van haar ribben. Het fietsen ging best wel aardig, al moest ze het tempo op het einde iets laten zakken. Daarna door met hardlopen. De eerste 5km gingen goed, daarna begonnen haar ribben flink te steken. Na 10km dacht ze aan stoppen maar heeft ze met afwisselen tussen hardlopen en wandelen de finish toch weten te halen. Niet de race die ze gehoopt had, maar gezien de slechte weersomstandigheden aan haar ribben mag ze eigenlijk niet klagen: “Nu focussen op het WK Ironman 70.3 dat 8 november al plaatsvindt.”