Samen met zijn hond stond de man aandachtig de werkzaamheden in het voedselbos aan de Warande te bekijken. Meestal zijn hier vrijwilligers aan het werk, maar nu werd er op een professionele manier gras gemaaid. Hij draaide zich om, ontdekte me en kwam doelgericht mijn richting op gekuierd. ‘Gij bent toch diegene die van die stukskes in het krantje schrijft?’ Een vraag die moeilijk te ontkennen viel. De volgende vroeg wat meer denkwerk. ‘Vinde gij ook niet dat Gils steeds meer verloederd?’
Ik zwijg even. Merk dat ik het niet met hem eens ben, maar ook niet wil polariseren. ‘Denk jij er anders over?’ vraagt hij voor de zekerheid. Ik begin maar niet over de Laars, want dat is een paar miljoen te ver, maar geef mijn mening over de Burgemeester van Poppelstraat. Die vind ik mooi opgeknapt, al leidde de gemeentefoto op Facebook toch tot veel negatieve reacties. Later begreep ik dat die vooral uit de Rijen kwamen. Jaloers natuurlijk. De man was het overigens met me eens dat je er zelf ook wel iets aan kunt doen voor je eigen deur. We kregen het over schoffelcontracten, waarbij mensen hun eigen buurt bij houden en de gemeente er nog aardig voor betaalt ook. Dat zag hij in zijn buurt de Vreugdendaal niet als optie. Slechte voorbeelden te over. Dezelfde riedel die we dagelijks in de media horen en zien, de man leek wel een zekere politicus. Op een punt gaf ik hem gelijk. Hij wees op de leegstaande panden, de voormalige Jumbo en Novy Hapers die geen uithangbord voor hun buurt vormden. De plannen om het mooier te maken zijn al geruime tijd geleden gepresenteerd. Waarom moet zoiets jaren duren? Ik kan me niet voorstellen dat hier nog een of andere bezwaarprocedure tegen loopt.
Intussen heeft zijn hond het park zowat kaal gevreten en we vervolgen ieder onze weg. De vraag blijft me wel bezig houden: ‘Verloedert Gilze?’ Ik denk van niet, maar misschien ben ik ziende blind. Ik zie de nieuwe wijken ontstaan met gevarieerde bouw en steeds meer aandacht voor diversiteit in het groen. De sporthal in aanbouw zit momenteel lekker weggestopt achter de kermis, maar dat wordt straks toch een pareltje, desnoods met Chinees staal. Tja, zo’n oud ijzerboer daar tegenover is wat minder fraai, maar het is wederom wat de mensen er zelf van maken. Wij gaan met onze buurt na de nakermis de straten gewoon weer extra opkuisen. Overigens je mag er maar 30 km per uur, want de verkeersheuvels zien er zo afgereden wel wat verloederd uit.
Ik stel de verloederingsvraag ook aan anderen en krijg verschillende antwoorden. De algemene teneur is voorzichtig positief, maar de scheve stoep is menigeen een doorn in het oog. Of daar maar eens iets aan gedaan kan worden. We halen er zelf dan wel het onkruid tussenuit, want je kunt toch niet iedere tegel wippen. Ik hoor u denken: ‘en dat lelijke Steenakkerplein dan?’
Een hoofdstuk apart. Daarover meer in het volgende Zijkaantje!
Ton de Bruyn