Ik heb u al eens verteld dat de herfst mijn favoriete seizoen is: heerlijk wandelen en genieten van de kleurenpracht van de bomen, door de bladeren struinen, paddenstoelen bewonderen, de heerlijke herfstgeur opsnuiven, overal pompoenen, griezelig versierde Halloween tuinen, gelukkiger kun je me niet maken!

Voor mijn werk ben ik wekelijks een paar dagen in Gilze en vorige week was ik bewust vroeger vertrokken, om een wandeling te maken rond het water bij de Warande, dat doe ik wel vaker.

Het is daar altijd prachtig, ongeacht het seizoen en nu helemaal met die herfstgeuren en kleuren!

Als bonus vloog er een vrachtvliegtuig heel laag over, voor een landing op vliegveld Gilze-Rijen, ik heb er met mijn telefoon snel wat foto’s van genomen.

Alhoewel ik er zelf niet tevreden over was, waren ze scherp genoeg voor mijn man om er een Hercules in te zien.

In ieder geval hebben de vliegtuigspotters op de mooie, vernieuwde spottersplaats, hun hart weer kunnen ophalen.

Het Wolfsweidepark in Rijen, ligt op een steenworp afstand van onze straat, ook daar is het fijn wandelen.

De berg met bladeren voor onze deur, nodigt uit om er eens lekker in te rollen, maar aan het opruimen ervan, heb ik een broertje dood!

Sinds begin oktober staan de bladkorven er weer, die jaarlijks in opdracht van de gemeente op strategische plekken worden neergezet.

Deze zijn alleen voor bladeren, u mag er niet stiekem uw eigen GFT afval in sneaken!

Degenen, die hun afgedankte kerstboom erin willen kieperen, komen bedrogen uit: halverwege december worden ze weer weggehaald.

Aan de ene kant is het goed dat die korven er zijn, want het zorgt ervoor dat je eigen GFT container niet uitpuilt van de bladeren, maar aan de andere kant betekent het onherroepelijk werk aan de winkel!

Ik vind het een nutteloos tijdverdrijf, want zodra je je kont hebt gekeerd, ligt je tuin er weer vol mee.

Als ik mijn man bladeren zie ruimen, knaagt toch altijd het schuldgevoel aan me en pak ik zuchtend de tuintassen, om hem te helpen.

Die uitslovers, die de bladeren met bladblazers te lijf gaan, kan ik wel schieten! Door mijn tinnitus, komt het irritante geluid van die krengen snoeihard bij mij binnen en moet ik maken, dat ik wegkom.

Op de site van de gemeente Gilze en Rijen las ik, dat van de bladeren een soort compost wordt gemaakt, dat weer dient als voedingstof voor planten en bloemen. Nou, dan is het toch nog ergens goed voor!

Maar het was deze tekst, die direct mijn volledige aandacht had:

“Op sommige plekken laten we gevallen bladeren bewust liggen. Dat is goede voeding voor de bodem en egels en andere dieren kunnen erin schuilen. Ook in uw eigen tuin kunt u gerust bladeren laten liggen.”

Sinds ik dit weet, voel ik me niet meer schuldig en wrijf ik het iedere enthousiaste bladruimer onder de neus.

Ik weet trouwens wel wat ik liever doe: languit op de bank door een tijdschrift bladeren, terwijl ik warme chocolademelk drink met slagroom en een scheutje Schrobbelèr!

Corinne Luijten